Χειρουργική της Οξείας Σκωληκοειδίτιδας

Σκωληκοειδής Απόφυση

Η σκωληκοειδής απόφυση είναι τμήμα του παχέος εντέρου και θεωρείται υπολειμματικό όργανο. Δηλαδή δεν έχει κάποια λειτουργεία, και η τυχόν αφαίρεση της δεν έχει καμία επίπτωση στην περαιτέρω ζωή του ασθενούς. Σε παιδική ηλικία καταλαμβάνεται κατά μεγάλο ποσοστό από λεμφικό ιστό, ο οποίος σιγά σιγά ατροφεί. Η τυπική θέση της σκωληκοειδούς είναι να ‘κρέμεται’ από το τυφλό (που είναι το αρχικό τμήμα του παχέος εντέρου) προς την πύελο. Σε μικρότερα ποσοστά μπορεί να ανευρίσκεται είτε ψηλά και πίσω από το παχύ έντερο (οπισθοτυφλική), είτε χαμηλά και βαθιά στην πύελο.

Οξεία Σκωληκοειδίτιδα

Συμβαίνει από μηχανικά αίτια όταν ο αυλός της αποφραχτεί από στερεά διατροφικά υπολείμματα ή κάποιο κοπρόλιθο, ή από ιογενή ή βακτηριακή λοίμωξη που δημιουργούν φλεγμονή.

Η κλινική εικόνα του ασθενούς με οξεία σκωληκοειδίτιδα διαφέρει πολύ από περιστατικό σε περιστατικό, για αυτό και η ασθένεια έχει περιγραφεί ως μεγάλος μιμητής. Η συμπτωματολογία διαφέρει και λόγω της θέσης της σκωληκοειδούς (appendix) η οποία έχει μεγάλη παρέκκλιση από ασθενή σε ασθενή

Η θέση της σκωληκοειδούς (appendix)

Ανατομικές παραλλαγές

Τα τυπικά συμπτώματα και χαρακτηριστικά του ασθενούς με οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι τα εξής.

Οξύ κοιλιακό άλγος, το οποίο αρχικά είναι διάχυτο γύρο από τον ομφαλό και σιγά σιγά με το πέρας του χρόνου εντοπίζεται περισσότερο στην δεξιά κάτω κοιλία.
Ανάλογα με την θέση της σκωληκοειδούς ο πόνος μπορεί να αντανακλά πίσω στην πλάτη (οπισθοτυφλική) ή πολύ χαμηλά στην κοιλιά σε περίπτωση που η σκωληκοειδής φτάνει χαμηλά στην πύελο.
Ανορεξία.
Ναυτία και τάση προς έμετο.
Πυρετός, ο οποίος μπορεί να είναι και υψηλός εάν έχει συμβεί ρήξη σκωληκοειδούς.
Γενικότερο αίσθημα καταβολής.

Διάγνωση

Κάθε ασθενής με συμπτώματα όπως τα παραπάνω, που εγείρουν υποψίες για οξεία σκωληκοειδίτιδα οφείλει να εξετασθεί από χειρουργό. Πέρα της φυσικής εξέτασης από τον χειρουργό, πρέπει να γίνει

Γενική αίματος,
Υπέρηχος η Αξονική κοιλίας εάν ο υπέρηχος δεν δίνει διάγνωση.

Ο ασθενής με οξεία σκωληκοειδίτιδα θα έχει συνήθως ανεβασμένα λευκά αιμοσφαίρια και θα υπάρχουν και ακτινολογικά ευρήματα στον υπέρηχο ή την αξονική.

Σε τυπικές περιπτώσεις η διάγνωση και απόφαση για χειρουργείο μπορεί να τεθεί και μόνο από την φυσική εξέταση ενός έμπειρου χειρουργού.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία της σκωληκοειδούς είναι η χειρουργική αφαίρεση αυτής και η πλύση της περιοχής με φυσιολογικό ορό. Εάν έχει γίνει και ρήξη αυτής με δημιουργία αποστήματος ή και φλεγμονής είναι απαραίτητη και η λήψη ενδοφλέβιων αντιβιοτικών. Εφόσον τεθεί η διάγνωση το χειρουργείο πρέπει να γίνεται το συντομότερο δυνατόν. Στο μεταξύ ο ασθενής τίθεται σε ενδοφλέβια αντιβίωση και ενυδάτωση. Η αποφυγή της ρήξης της σκωληκοειδούς είναι σημαντική ιδιαίτερα στις νέες γυναίκες. Τυχόν ρήξη και δημιουργία αποστήματος μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία συμφύσεων στην πύελο που επηρεάζουν την γονιμότητα.

Άτυπη Εικόνα

Υπάρχουν περιπτώσεις που η κλινική εικόνα δεν είναι τυπική και δεν μπορεί να γίνει η διάγνωση με βεβαιότητα! Τυπικά οι ασθενείς αυτοί εισάγονται στο νοσοκομείο με ενδοφλέβια αντιβίωση και παρακολούθηση. Η βελτίωση που επέρχεται με την αντιβίωση στην κλινική εικόνα του ασθενούς μπορεί να είναι και παραπλανητική, καθώς εάν επρόκειτο για οξεία σκωληκοειδίτιδα αυτή κατά ένα μεγάλο ποσοστό θα επανέλθει.

Χειρουργική Επέμβαση, Λαπαροσκοπική Αντιμετώπιση

Η χειρουργική επέμβαση γίνεται πλέον λαπαροσκοπικά. Η επέμβαση γίνεται από τρεις πολύ μικρές τομούλες. Μια του ενός εκατοστού στον ομφαλό για την κάμερα και 2 του μισού εκατοστού για τα λαπαροσκοπικά εργαλεία. Η επέμβαση γίνεται αναίμακτα και με μεγάλη ασφάλεια. Ο ασθενής συνήθως μπορεί να πάει σπίτι του την επόμενη μέρα. Τα τραύματα κλείνονται με ενδοδερμική πλαστική ραφή και μετά την επούλωση δεν φαίνονται καθόλου.

Η λαπαροσκοπική μέθοδος επιτρέπει την επισκόπηση όλης της κοιλιάς για την εντόπιση τυχόν άλλης παθολογίας που προκαλεί συμπτώματα ανάλογα της σκωληκοειδίτιδας. Μπορεί να γίνει έλεγχος για μεκέλειο απόφυση στο λεπτό έντερο, μπορεί επίσης να ελεγχθούν τα γυναικολογικά για τυχόν κύστη ωοθήκης. Επίσης τυχόν άτυπος θέση της σκωληκοειδούς, είτε στην πύελο, είτε ψηλά οπισθοτυφλικά μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς άλλες τομές ή επέκταση της τομής. Άλλα πλεονεκτήματα της μεθόδου σε σύγκριση με την ανοικτή χειρουργική είναι.

Λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος.
Μικρότερος χρόνος νοσηλείας.
Πολύ μικρότερη πιθανότητα διαπύησης του τραύματος ειδικά στην περίπτωση της ρήξης.
Δεν χρειάζεται σχεδόν ποτέ να αφεθεί το τραύμα ανοικτό για επούλωση σε δεύτερο σκοπό
Πολύ καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.
Δυνατότητα για καλύτερο έλεγχο της κοιλιάς